Ik ben Linda van der Wal en ik ben al jaren met mijn interieuraccount @deense_zomer actief op Instagram. Dit platform is een verlengde van mijn Instagramaccount. Hier laat ik je nog meer zien van mijn passie voor interieur, design, kleur, interieur- en productfotografie.
Margriet van het Instagramaccount @bijmargrietinhuis is vaste columnist voor Studio Deense Zomer. Ze is al 24 jaar samen met Elmar en moeder van Sverre en Kalle. In het werkend leven is Margriet de eigenaresse van onder andere de webshop Houtspel.nl. In haar vrije tijd is ze een aspirant hardloopster die 4x per week op pad gaat, een altviool speelster die ietwat vaker zou mogen studeren en een Instagram verslaafde die haar kleurrijke Scandinavische interieur met een blauwe touch deelt met de rest van de wereld. Margriet schrijft herkenbare columns over het leven als Instagrammer met een passie voor interieur. Iedere eerste dinsdag van de maand vind je bij Studio Deense Zomer weer een nieuwe column van Margriet!
Op het moment dat ik dacht “dit doe ik even” had ik kunnen weten dat ik in de problemen zou komen. Maar helaas, wel ouder niet wijzer blijkt op mij van toepassing. En zo kwam het dat ik mij op een zaterdag plots in de bouwmarkt bevond. Als een kenner liep ik naar de pvc pijpen en vulde ik mijn winkelmandje met bochten en buizen terwijl in mij een klein stemmetje zich afvroeg wat ik mezelf nu weer op de hals ging halen.
14.10 uur was het en 14.10 uur bleef het. Na vijf jaar had onze klok, een marktplaatsgelukje dat zich al snel tot middelpunt van onze kamer wist uit te roepen, het begeven. Elmar deed er een nieuwe batterij in, er gebeurde niets. Ik deed er een nieuwe batterij in, je weet natuurlijk maar nooit, er gebeurde niets. We prutsten, we frutsten, we wriemelden, we vroegen het lief en we werden boos. Hij antwoordde onverstoord met de mededeling: “Het is tien over twee”.
Als een pro viel ik 2023 binnen. Nog nooit was ik zo voorbereid op de jaarwisseling. Zelfs mijn fysieke gestel had inmiddels het meeste weg van een oliebol met twee pootjes. Ik zoende mijn familie, ik dronk glitterwijn, ik keek naar het vuurwerk en ik was er klaar, helemaal klaar voor.
Het is een prachtige dag in november die alles in zich heeft om een topdag te worden. Het weer is zeer aangenaam, de huisgenoten hebben het pand verlaten, de werkdruk is te overzien, wat wil je nog meer? En toch, toch heeft een zeer bekend gevoel zich meester van mij gemaakt: veranderdrang.
Een ieder die je het zou vragen zou zeggen dat ze een droomrelatie hadden, zijzelf waarschijnlijk nog het hardst. Al 24 jaar deelden ze lief en leed en nog steeds konden ze elkaar verrassen. Hij lachte oprecht om haar grappen, zij lachte oprecht om die van hem. Als je langs hun huis liep, kon je met enige regelmaat ze samen door de keuken zien dansen terwijl hun lippen elkaar zachtjes beroerden. Niets wees erop dat er problemen zouden opdoemen aan de horizon en toch …
Met een plof dondert de beeldige bibs, met groeiaspiraties maar dat is een ander verhaal, neer op de bank terwijl er een wolk van stof zichtbaar om mij heen in de rondte dwarrelt. Ik heb spierpijn in mijn hele lichaam, blaren op mijn handen en mijn zelfbeeld als handige klusser heeft een enorme knauw gekregen.